به گزارش خبرگزاری حوزه حادثه ی تروریستی 15 آذرماه در یکی از حساس ترین بنادر استراتژیک ایران یعنی چابهار قلوب بسیاری را جریحه دار کرد؛ اما فارغ ار تأسفی که باید برای این فاجعه خورد بهتر است مسببین اصلی و طراحان واقعی آن را بهتر بشناسیم.

گروه تروریستی انصار الفرقان که در استان سیستان و بلوچستان و علی الخصوص مناطق بلوچ نشین ایران فعالیت دارد از سال1393 و در پی جدا شدن برخی از عناصر گروه تروریستی موسوم به جندالله و اختلاف ایشان با بازماندگان این گروه که در رأس آنها عبدالرحیم ملازاده معروف با نام مستعار صلاح الدین فاروقی و مشهور به ریگی شماره ی 2 از سال 1392 گروه موسوم به حرکت انصار ایران از سازمان موسوم به جندالله جدا شد و در سال بعد یعنی در 1393 گروه موسوم به حزب الفرقان به رهبری جلیل قنیر زهی تأسیس شد و با کمک القاعده و طالبان به فعالیت های تروریستی خویش در منطقه ی بلوچستان ایران ادامه داد تا این که دو گروه در سال2013(1393) با نام انصارالفرقان در یکدیگر ادغام شدند.

جلیل قنبر زهی رهبر گروه انصارالفرقان که به گزارش سپاه پاسداران چندی پیش به هلاکت رسیده بود، توسط طالبان در خاک افغانستان آموزش دیده بود و ارتباطات و سیعی با اعضای طالبان و القاعده داشت بر اساس تحقیقات انجام شده قنبر زهی حتی برای ملاقات با سفیر آمریکا تلاشه‌ایی داشته است و اکنون این گروه تروریستی  با چنین سابقه ای دست به اقدامات خطرناک بیشتری در خاک ایران نسبت به سالهای گذشته زده است که در ادامه سعی در واکاوی دلایل این مسئله داریم:

مثلث سه‌گانه جریان‌های تکفیری شبه قاره، شبکه‌های ماهواره‌ای وهابی و پول عربستان

جریان‌های افراطی موجود در منطقه حساس بلوچستان ایران همواره تحت تأثیر جریان‌های شیعه ستیز شبه قاره و آسیای میانه مانند طالبان، جماعت التلیغ و... بوده اند و در سالهای اخیر با گسترش شبکه های ماهواره ای مروج مسلک وهابیت جریانات شیعه ستیزانه گسترش بی سابقه ای در این مناطق مرزی داشته اند از جانب دیگر فقر و وضعیت اجتماعی-اقتصادی نا مناسب نیز به عنوان عامل تسریع کننده این مسئله عمل نموده و به این دلیل  که عربستان سعودی همواره خویشتن را به عنوان پدرخوانده جریان‌های وهابی در منطقه به شمار می آورد و به وسیله ی دلارهای پر شمار نفتی به تقویت این جریانها به ویژه در ایران پرداخته است لاجرم طبیعی است که این جریانها نیز مزد خدمات عربستان را با این گونه اقدامات تروریستی می پردازد. از دیگر سو با روی کار آمدن هیئت حاکمه جدید عربستان و تقابل بیشتر ایران به عنوان رقیب سیاسی و ایدئولوژیک عربستان این کشور پرداخت پول به گروه‌هایی از قبیل انصارالفرقان را منوط به انجام عملیات های متعدد تروریستی کرده است.

با توجه به این موضوع می توان به حمله انتحاری اخیر در چابهار از این زاویه نیز نگریست به علاوه شاید بتوان علت دیگری را که تروریست های  انصارالفرقان چابهار را به عنوان مقصد این عملیات تروریستی انتخاب کردند در نقش اقتصادی استراتژیک این بندر به عنوان نگین توسعه ی اقتصادی شرق کشور و تنها بندر معاف از دور جدید تحریم های بین المللی جست و جو نمود این طبیعی است که سردمداران وهابیت با توجه به این نکته درصدد تضعبف اقتصاد ایران پس از تحریم برآیند.

علی رحمانی